Av

Trygve Wiklund og tilegnet Svanhild Hansen

 

 

Melodi: Dei gamle fjell..

Du lyse, blide Bjørnskinn-grend 

innunder grasgrodd fjell,

med sol som blank om morgon renn 

og skin til seine kveld, 

med utsyn ope, vidt og fritt 

mot sør til sund og fjord, 

og med det grøne fjellet ditt 

til trygd og vern i nord.

 

Kor fredfullt ligg dei fjelga tun 

frammed den strake veg, 

og kyrkja frampå bakkebrott, 

ho langvegs helsar deg. 

Ho helg og høgtid vigsle vil 

med djupe klokkeslag 

og leggje mildt si signing til 

din jamne arbeidsdag.

 

Just slik ei grend i hugen låg

dei første karar som

stod her og Bjørnskinn-myren såg 

og rydda her sitt rom. 

Dei valde slit med stein og myr 

og trauste bondekår 

framfor eit liv i eventyr 

der vinsten kjem og går.

 

Med sanning kan det då bli sagt 

at Bjørnskinn-grenda gjæv 

er ein provins til landet lagt 

ved fedrars trugne strev. 

Og her vi byggje skal og bu 

til livsens seine kveld 

i trufast samhald, eg og du, 

innunder grøne fjell.